Europejski Tydzień Szczepień
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Myśliborzu informuje, że w dniach 24-30 kwietnia – 2016 roku obchodzony będzie Europejski Tydzień Szczepień – European Immunization Week ( EIW ) objęty patronatem Światowej Organizacji Zdrowia. Stałym celem tej inicjatywy jest podkreślenie znaczenia szczepień dla ochrony zdrowia przed chorobami zakaźnymi, którym można zapobiegać poprzez stosowanie tej formy profilaktyki.
Głównym celem 2016 r, który jest obchodzony pod hasłem „DOMKNIJMY LUKĘ W SZCZEPIENIACH” jest zwiększenie liczby osób zaszczepionych poprzez podniesienie wiedzy i świadomości społeczeństwa na temat znaczenia szczepień ochronnych dla zdrowia.
W roku 2016 Światowa Organizacja Zdrowia szczególną uwagę poświęca działaniom dążącym do wyeliminowania odry i różyczki.
Europejski Tydzień Szczepień został zapoczątkowany w 2005 roku przez Światową Organizację Zdrowia. Od tego czasu w obchodach aktywnie uczestniczą kraje z całego regionu europejskiego. W roku 2008 EIW został objęty patronatem Biura Światowej Organizacji Zdrowia w Polsce oraz Głównego Inspektora Sanitarnego.
Szczepienia są najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym sposobem ochrony naszych dzieci przed wieloma chorobami zakaźnymi. Są one bardzo ważne w okresie noworodkowym, niemowlęcym, czyli pierwszych dwóch latach życia, kiedy system odpornościowy dziecka nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Organizm małego dziecka nie potrafi skutecznie bronić się przed bakteriami i wirusami, dlatego szczepienia rozpoczyna się już w pierwszych dniach życia malucha. Szczepionki przyczyniają się do zbudowania przez organizm tarczy ochronnej, która zapewnia naszym dzieciom bezpieczeństwo i stwarza im możliwość zdrowego rozwoju.
Polski kalendarz szczepień zaplanowany jest w taki sposób, aby na danym etapie rozwoju dziecka zapewnić mu ochronę w razie kontaktu z czynnikiem chorobotwórczym.
Narodowe programy szczepień krajów europejskich różnią się między sobą. Związane jest to z sytuacją epidemiologiczną zakażeń występujących na danym terenie.
Świat boryka się ze zmianami klimatycznymi, wojnami, kataklizmami i związanymi z tym migracjami ludzi. Podobnie dzieje się z chorobami zakaźnymi – dla nich także nie istnieją granice. Sprzyja im stłoczenie ludzi w dużych miastach, czy powstawanie stref ubóstwa, wreszcie choroby cywilizacyjne i starzenie się populacji, powodują obniżenie odporności.
Masowe szczepienia wykonywane zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych zapewniają odporność indywidualną każdego człowieka, ale też odporność populacyjną (gromadną, grupową). Odsetek osób zaszczepionych w danej populacji, przy osiągnięciu którego choroba zakaźna przestaje się rozprzestrzeniać, jest różny dla różnych chorób. Zależy między innymi od zakażalności zarazka i drogi jego przenoszenia, a jego wartość kształtuje się najczęściej w granicach powyżej 80%, w przypadku niektórych chorób nawet powyżej 90-95% (np. odry). Wysoki procent wyszczepialności na daną chorobę zakaźną powoduje zmniejszenie liczby osób, które mogą być potencjalnym źródłem zakażenia (rezerwuarem drobnoustroju).
Odporność populacyjna zmniejsza możliwość krążenia drobnoustroju w danej populacji, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia zachorowań lub wyeliminowania choroby zakaźnej na danym terenie.
Im większa część społeczeństwa jest zaszczepiona przeciw chorobie zakaźnej, tym mniejsze ryzyko zachorowania u osób, które nie mogą być zaszczepione (np. z powodu aktualnego stanu zdrowia – mają czasowe lub stałe przeciwwskazania do szczepień). Odporność populacyjną obserwuje się przy odpowiednio wysokim stopniu zaszczepienia populacji przeciw: krztuścowi, błonicy, poliomyelitis, odrze, śwince, różyczce, grypie, ospie wietrznej, pneumokokom, rotawirusom, WZW typu B.
Dzięki zaszczepieniu dużej ilości osób w danej populacji tworzymy tzw. kokon ochronny wokół osób, które z różnych powodów nie zaszczepiły się lub nie mogły być zaszczepione.
Taki kokon tworzymy wokół noworodków, niemowląt, kobiet w ciąży, osób z chorobami nowotworowymi, autoimmunologicznymi, po przeszczepach narządów, z wrodzonymi i nabytymi zaburzeniami odporności, z ciężkimi chorobami neurologicznymi, po operacjach.
By ochronić noworodki i niemowlęta przed groźnymi chorobami zakaźnymi, zaleca się wcześniejsze zaszczepienie rodziców, dziadków, starszego rodzeństwa, niań. Chroniąc te osoby przed zachorowaniem, chronimy w sposób pośredni małe dzieci. Strategia kokonu dotyczy zakażenia wirusem grypy, ospy wietrznej, odry i zakażenia bakteriami: krztuścem, pneumokokami i meningokokami.
W oczekiwaniu na noworodka zaleca się szczepienia kobietom planującym ciążę i osobom z najbliższego otoczenia
Źródło „Zaszczep się wiedzą.pl”
Więcej informacji: http://www.szczepienia.gis.gov.pl